Ingvald Forsberg

Fødd: 5. januar 1886 Nordfold

Død: 4. oktober 1933 (47 år)

Yrke: skribent

Ingvald Forsberg

Ingvald Forsberg (fødd 5. januar 1886 i Nordfold, daud 4. oktober 1933 på Bodø sjukehus) var ein norsk journalist og forfattar.

Han gjekk på i alt tre folkehøgskolar: Vågan 1910-11, Telemark 1911-12 og Voss 1912-13. Han arbeidde deretter på anlegg i Odda medan han skreiv den første boka si I anleggsbyen, roman fraa arbeidarlive, som i åra 1914-16 vart trykt som føljetong i Ungdomsbladet som utkom i Kabelvåg. Boka var prega av inspirasjonen frå Kristofer Uppdals proletarromanar.

Etterkvart fekk han stillingar i pressa. Først i Nordlendingen frå 1914, seinare i Østlandsposten og frå 1918 til 1919 i Fædrelandsvennen.

Den eigenlege debuten hans kom i 1919 med ungdomsromanen Moglunten, om guten som vart kua av folkemeininga i bygda, men som viste oppfinnsomheit i Lofotfisket og til sist vågar å fri til jenta der heime.[1] Markus (1932) reknast som «den største og mest heilstøypte av bøkene hans», og hovudpersonen er ein framgangsmann i bygda som både lukkast som gårdbruker, vert godt gift og får ordførarvervet etter svigerfaren, men som likevel følar seg einsam og som ein tapar.[1] «Det er ein sterk og heilstøypt psykologisk mannslagnad Forsberg gjev oss i denne boka.»[1]

Olav A. Loen har skrive to minneskrift om han; eit vart utgjeve som særtrykk av avisa Austland på Hamar i 1943 og eit vart utgjeve på Evjeberg forlag i 1956.

Forfattarskap

  • 1919: Moglunten, forteljing frå Nordland (nynorsk)
  • 1921: Den store striden, roman om ung mann i religiøs krise, delvis sjølvbiografisk[1] (nynorsk)
  • 1925: Nyheim, framhald av Den store striden (nynorsk)
  • 1932: Markus, roman (nynorsk)
  • 1933: Det nye riket, roman om mann i livskriser (nynorsk)

Referansar

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Olav A. Loen.


Denne siden bruker materiale fra Wikipedia, lisensiert under CC-BY-SA

Emneord